در سه سال گذشته، نفت عامل اصلی رشد اقتصادی ایران بوده است.
دوره دوم محمود احمدینژاد: با افزایش تحریمها به دلیل برنامه هستهای، تاثیر نفت 140 دلاری کاهش یافت و تحریمها باعث افت 37 درصدی بخش نفت در سال 91 شد که بر کل اقتصاد کشور تاثیر منفی گذاشت.
دولت یازدهم: تلاشهای دولت یازدهم برای حل مسئله تحریمها باعث بهبود نسبی اقتصاد کشور شد و در سال 95 رشد دو رقمی 12.5درصدی را تجربه کرد.
تاثیر خروج ترامپ از برجام و کرونا: خروج آمریکا از برجام و همهگیری کرونا در سال 99 رشد اقتصادی را مجدداً منفی کرد.
بازگشت دموکراتها و رشد اقتصادی: دولت دوازدهم با بازگشت دموکراتها به کاخ سفید، رشد اقتصادی 4.1 درصدی را به دولت سیزدهم تحویل داد.
دولت سه ساله رئیسی: توافق منطقهای با میانجیگری چین و حضور دموکراتها در آمریکا، باعث تداوم رشد اقتصادی بخش نفت و گاز و کمی رشد اقتصادی شد.
نفت مهمترین عامل نوسانات رشد اقتصادی ایران در دهه گذشته بوده است و هر استدلال دیگری غیرواقعی است.